Przygotowanie programu wykorzystania 2-go reaktora badawczego (obok reaktora EWA)

Zatwierdzenie projektu reaktora (decyzja budowy)

Oficjalne rozpoczęcie budowy - wmurowanie aktu erekcyjnego (16 czerwca)

Rozruch technologiczny z udziałem E. Gierka i P. Jaroszewicza (12 lipca)

Doświadczenie krytyczne – krytyczność 18 grudnia o godz. 0:17

Pierwszy okres eksploatacji reaktora:

moc cieplna 20-30 MW

czas pracy 700-3500 godz. rocznie

instalacja sond do badań materiałowych

nieplanowane wyłączenia reaktora (niesprawność głównych pomp chłodzenia kanałów paliwowych tzw. pomp Guinarda)

trudności w wymianie paliwa

brak wymaganych parametrów systemu wentylacji

Awaria oprzyrządowanego elementu paliwowego – wydostanie się gazowych produktów rozszczepienia do obiegu pierwotnego i dalej do pomieszczeń technologicznych – przyczyna: zbyt niski przepływ chłodziwa w czasie eksperymentu prowadzącego do określenia dopuszczalnej mocy generowanej w elemencie paliwowym (16 maja)

Modernizacja reaktora:

zainstalowanie pasywnego układu zalewania kanałów paliwowych wodą z basenu reaktora

poprawienie osłonowości stabilizatora ciśnienia

modernizacja systemu wentylacji

usunięcie zdeformowanych bloków grafitowych

zakup berylu z pomocą techniczną Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej

rozbudowa matrycy berylowej z 20 do 48 szt.

zamiana przepływu wody chłodzącej w wymiennikach ciepła pierwotnego obiegu chłodzenia

modernizacja chłodni wentylatorowych w II obiegu

Drugie doświadczenie krytyczne (30 grudzień)

Zwrotny moment w eksploatacji reaktora MARIA - wyłączenie reaktora EWA (20 lutego 1995) i przejęcie produkcji izotopów promieniotwórczych oraz przenoszenie urządzeń z kanałów poziomych reaktora EWA

Awarie prętów regulacyjnych polegające na oderwaniu się dolnego odcinka pochłaniającego neutrony – przyczyna znaczne zmniejszenie natężenia przepływu wody chłodzącej pręty na skutek niedostatecznego uszczelnienia matrycy rdzenia po przeprowadzonej modernizacji, przegrzanie się dolnej części pochłaniającej pręta (5, 11, 25 i 27 lipca)

Usunięcie części rdzeniowej SBM-EJ w związku z zaniechaniem realizacji programu badań bezpieczeństwa elektrowni jądrowych

Pierwszy etap konwersji wzbogacenia paliwa z 80% do 36% zawartości U-235 (zła jakość dostarczonego paliwa - produkty rozszczepienia w wodzie chłodzącej, skażenia pompowni)

Zakończenie procesu konwersji rdzenia na paliwo o wzbogaceniu 36%

Kolejne usprawnienia w reaktorze:

wymiana aparatury systemu sterowania i zabezpieczeń SAKOR-B na aparaturę firmy Hartmann&Braun

modernizacja systemu wykrywanie nieszczelności elementów paliwowych (WNEP)

usprawnienie pomp obiegu pierwotnego (usunięcie kół zamachowych i skrócenie wału napędowego)

wywóz wypalonego paliwa z reaktora MARIA do przechowalnika wypalonego paliwa (budynek 19a)

Przestój reaktora z powodu braku paliwa, dostawa nowego paliwa o wzbogaceniu 36% (b. dobra jakość)

Modernizacja systemu dozymetrycznego

Modernizacja systemu SAREMA zbierania danych z pomiarów technologicznych

Badanie paliwa francuskiego o wzbogaceniu 19,7%

Wywóz wypalonych elementów paliwowych do Federacji Rosyjskiej – współpraca polsko-amerykańsko-rosyjska w ramach układu globalnej redukcji zagrożenia (GTRI) paliwem wysoko wzbogaconym w reaktorach badawczych

Zainstalowanie trzech nowych wentylatorów w chłodni kominowej

Napromieniowanie tarcz uranowych do produkcji molibdenu

Konwersja rdzenia na paliwo francuskie o wzbogaceniu 19,7%

Badanie paliwa rosyjskiego o wzbogaceniu 19%

Wymiana pomp głównych obiegu chłodzenia kanałów paliwowych i zainstalowanie nowych pomp powyłączeniowych

Konwersja napromienianych tarcz uranowych do produkcji molibdenu na tarcze niskowzbogacone 19,7%

Modernizacja systemu pomiaru temperatur chłodzenia z elementów paliwowych

Pierwsza Okresowa Ocena Bezpieczeństwa (PSR)

Wymiana części wyeksploatowanych bloków berylowych matrycy rdzenia

Początek napromieniań holmu 166 w mikrosferach do terapii raka wątroby

Budowa i użytkowanie nowych wysokotemperaturowych (1000 st.C) sond do badań materiałów

Modernizacja sterowni reaktora, rozdzielni głównych, i kilku mniejszych w ramach I etapu modernizacji reaktora MARIA zawartego w „Program modernizacji badawczego reaktora jądrowego "MARIA" umożliwiający jego eksploatację po 2027 r.”

Druga Okresowa Ocena Bezpieczeństwa (PSR)